In deze tutorial leg ik jullie uit hoe je een telescopisch object kunt animeren m.b.v. de Constraint Position. Om een en ander beter te begrijpen raad ik jullie aan om de Universe project file hierboven te downloaden. Open het in Universe en kijk er even naar, alvorens deze tutorial te lezen. Voor dit voorbeeld heb ik vlug een kleine walkie-talkie gemodeleerd met een antenne. Vervolgens heb ik het object gedupliceerd en de Constraints alleen toegepast op het 2e model, zodat jullie zelf de tutorial kunnen testen op het 1e model.

In het kort het principe We hebben vijf delen waaruit de antenne is opgebouwd en waarop ik de Position Constraints heb losgelaten, tussen twee Null Objects (de een is een kopie van de ander) - Een van de Null Objects beweegt niet - De ander zal geanimeerd worden over de Y-as, voor het in -en uitschuiven van de antenne. Zodra ik een van de Null Objects animeer, zullen de vijf afzonderlijke delen zich exact positioneren tussen die twee Null Objects. Als je wilt dat een antenne-deel meer wordt beinvloed door de positie van zo'n Null Object, hoef je alleen de "weight" van dat deel te veranderen.

   

Je zult constateren, dat alle delen zich nu op de positie van de "Null objecten" bevinden (dit op basis van het feit dat ik de as-alignment per object heb gedefinieerd). Hun positie hangt nu af van de positie van beide "Null objecten". Op dit moment worden alle antenne-delen evenredig aangetrokken door "moving target" als door "static target". Dit kun je checken door een van de Null Objecten te verplaatsen. De afzonderlijke delen zullen zich altijd halverwege de twee Null objecten voortbewegen. We zullen nu de "weight" per deel van de antenne gaan definieren, dat ervoor zorgt dat we een ware telescopische beweging gaan krijgen.

 
Het instellen van de "weight"
- Selecteer het eerste deel (tel1) en open het window "Constraint Editor"
In de target list zien we onze beide Null objecten.
- Click op de eerste, "moving target" en zet de weight op 0.2
- Click vervolgens op "static target" en zet deze op 0.8
Het resultaat is nu, dat object "tel1" meer wordt aangetrokken door "moving target" dan door "static target, en wel in een verhouding 80-20%, oftewel 0.2 en 0.8
- Voor het volgende deeltje, tel2, voeren we vervolgens de waarden in 0.4 en 0.6
- Voor tel3, 0.6 en 0.4
- Voor tel4, 0.8 en 0.2
- en voor tel5, 1.0 en 0.0
Dit houdt in dat tel5 exact de positie volgt van "moving target" en totaal niet die van "static target"

Het is allemaal een kwestie van de juiste vermenigvuldigings factor.
Omdat we weten dat bij 1.0 de aantrekkingskracht vol is en bij 0.0 hij compleet weg is, volstaat het om de waarde van 1.0 te verdelen over het aantal antenne deeltjes.
In dit voorbeeld hebben we 5 deeltjes, dus delen we 1.0 door 5, hetgeen de waarde 0.2 oplevert.

Het limiteren van de beweging :
Om het onderwerp af te ronden, hoeven we nu alleen maar de limitatie in te voeren voor "moving target" , het Null object dat onze animatie zal controleren.
- Selecteer "moving target" en open het window "Joint Editor"
- Kies bij "Link type" voor "Custom"
- Click alle vakjes aan behalve die van "position Y", zodat-ie alleen over die as kan bewegen.

- Schuif in de preview de antenne maximaal uit
- Selecteer "moving target" en open het window "Joint Editor"
- Click op het vakje "Limits" en dan op "Position"
- Click bij "Maximum Y" op de blauwe driehoek (Use current value)

- Schuif nu de antenne maximaal dicht
- Click bij "Minimum Y" op de blauwe driehoek (Use current value)

Nu kan "moving target" zich alleen maar voortbewegen op de Y-as en tussen de twee position limits 0.0 en 95.6. Om de antenne te animeren, hoeven we nu alleen maar de "moving target" te verplaatsen om de antenne in -en uit te schuiven.

Zie daar, dit loopt als een trein ! Ik nodig jullie uit, om dit principe toe te passen op elk willekeurig telescopisch model dat jullie willen bouwen.
Tot ziens, vrienden :-)
David Della Rocca